W strefie sawann występują tylko dwie pory roku: sucha i deszczowa. Niewystarczjące ilości opadów w krajobrazie sprawiają, że na sawannach przeważają trawy. Drzewa i krzewy rosną kępami lub pojedynczo. Tracą liście w porze suchej. Na sawannie żyją wielotysięczne stada zwierząt roślinożernych. Sawanny są stosunkowo gęsto zaludnone. zamieszkiwane są przez rolników i pasterzy. W miarę oddalania się od równika klimat się zmienia. Deszcze padają tylko latem( pora deszczowa). W porze deszczowej Słońce jest wysoko na niebie. Zima( pora sucha) jest bezdeszczowa. W porze suchej jest bezchmurno, gorąco i słonecznie. W porze deszczowej temperatury powietrza są nieznacznie niższe. Im bliżej zwrotnika, tym pora desczowa jest krótsza, a pora sucha dłuższa. Nie ma wyraźnej granicy między lasem równikowym, a sawanną. Po prostu las staje się coraz żadszy, drzewa są coraz niższe. Pojawiają się kępy drzew, pojedyncze drzewa i krzewy rosnące wśród wysokich traw. Gęste lasy rosną nad brzegami rzek. Roślinność sawanny ma specjalne przystosowania do niedoboru wody w porze suchej. Drzewa tracą liście, gdy tylko przestają padać deszcze. Pozwala to im ograniczyć do minimum zapotrzebowanie na wodę. Drzewa mają bardzo dobrze rozwinięty, sięgający w głąb gleby system korzeniowy. Drzewa dzięki takim korzeniom mogą wykorzystywać niewielkie ilości wody znajdujące się w głębi gleby i przetrwać porę suchą. Niedostatek wody sprawia, że drzewa rosną pojedynczo lub grupami. Ich korony nie stykają się ze sobą, ani nie zacieniają całkowicie podłoża. Dzięki temu może się rozwijać warstwa traw, która potrzebuje dużo słońca i nie mogą rosnąć w cieniu lasu.  W porze deszczowej trawy pobierają z gleby część wody. Z reszty korzystają drzewa i krzewy. W porze suchej sawanna jest płowożółta. Drzewa są bezlistne, a trawy są wyschnięte. Gdy nadejdą pierwsze deszcze trawy szybko kiełkują i szybko odrastają. Drzewa pokrywają się liśćmi. Sawanna staje się intensywnie zielona. Duża część sawann powstała pod wpływem warunków klimatycznych. Pozostała ich część powstała w wyniku pożarów lub powstała dzięki zwierzętom. Pożary są wzniecane przez ludzi od wieków. Trawy podpala się pod koniec pory suchej. Ogień niszczy młode drzewka, ale spalona trawa szybko odrasta. W ten sposób zapewnia się zielone pożywienie dla bydła wypasanego na sawannach.  Na sawannach żyje dużo dzikich, roślinożernych zwierząt, które znajdują tu pożywienie. Zjadana przez zwierzęta trawa szybko odrasta. Niestety giną młode drzewka. Duże drzewa mają specjalne przystosowania. Np. akacja ma grubą, trudno palącą się korę. Na tych drzewach żyją mrówki, które odstraszają zwierzęta. Ostre ciernie również  odstraszają zwierzęta.

Oto krajobraz sawanny:



Sawanny znajdują się :
1. We wschodniej części Ameryki Południowej.
2. Południowa część Afryki.
3. Obrzeża środkowej części Australii.
4. Południowy  skrawek Azjii.

Strefa sawann zajmuje ponad  20%  powierzchni lądów. Najwięcej sawann jest w Afryce. Sawanny są gęsto zaludnione i z tego powodu w większym stopniu wykorzystywane rolniczo. W porze deszczowej uprawia tu się proso, kukurydzę, bawełnę, orzechy ziemne i inne rośliny.


W  sawannach i w lasach równikowych występują    Muchy tse- tse. Roznoszą one  choroby śmiertelne dla ludzi( śpiączkę) i zwierząt domowych.



Muchy tse-tse potrzebują schronienia przed palącym słońcem w cieniu gęstych drzew. Skutecznym sposobem ich zwalczania jest wypalanie roślinności. Z powodu zagrożenia chorobą zwierząt domowych na obszarze bardziej wilgotnych przeważa uprawa roli. Na najsuchszych, odległych od równika obszarach, gdzie nie ma much tse-tse, hoduje się bydło.

Daleko na północ od równika rozciąga się kraina, zwana Sahelem.




Stanowi ono pogranicze między sawanną, a pustynią( Saharą). Nazwa ,,Sahel" wzięła się z tąd, bo to słowo oznacza ,,brzeg" lub ,,skraj". Trawy na tym obszarze rosną kępami i nie tworzą zwartej pokrywy. Miejscami występują zarośla ciernistych krzewów. Pora sucha trwa tu przez znaczną część roku. Tylko na południu, gdzie opady deszczu są nieco bardziej obfite, możliwa jest uprawa roli. Uprawia tu się rośliny odporne na suszę:

1.Proso:


2.Orzechy ziemne:



3.Bawełnę:




Mieszkańcy Sahelu posiadają liczne stada kóz, bydła i owiec. Pasterze wędrują wraz ze swoimi stadami w poszukiwaniu pastwisk. W porze suchej wędrują na południe, a w deszczowej na północ. W długich okresach suszy, która często występuje w Sahelu, brakuje paszy i wody w studniach. Giną wtedy tysiące zwierząt.Głodują miliony ludzi zamieszkujących ten ubogi region.